Wydaliście już trzy płyty, z czego najnowsza nazywa się dokładnie tak, jak wasz zespół. Wiele zespołów robi tak, aby podkreślić, że zaczynają wszystko od początku. Co to oznacza w waszym przypadku?
W pewnym sensie właśnie to, o czym mówisz. Pod koniec nagrywania tej płyty wszyscy w zespole byliśmy bardzo zadowoleni z ostatecznych efektów. W dodatku kiedy James (Black, gitarzysta Finger Eleven - przyp. MR) zaproponował aby na okładkę płyty trafiła jego grafika opatrzona tylko nazwą zespołu, pomysł ten wydał nam się bardzo interesujący, niosący jasny, wyraźny przekaz co to tego, kim jesteśmy. Jeżeli przez najbliższy czas nie nagramy nic nowego, to fajnie, jeżeli ludzie będą pamiętali nas właśnie z tej płyty. Inna sprawa, że żaden z nas nie wymyślił dla niej wystarczająco ciekawego tytułu...
Czyli podczas sesji nagraniowej nie doszło do żadnego przełomu, od którego można by datować "ponowne narodziny" Finger Eleven...
Praca nad tą płytą była zupełnie inna, niż w przypadku poprzednich albumów. O wiele bardziej spontaniczna, wszystko odbywało się bardziej na zasadzie zabawy w dźwięki, niż na sterylnym nagrywaniu poszczególnych partii. Tym razem wnieśliśmy w ten proces ducha, którego zabrakło wcześniej.
Wspomniałeś już o charakterystycznych grafikach, które trafiły na okładkę płyty. Mógłbyś przybliżyć ich znaczenie? Czy może w ogóle nie powinno się go wyjaśniać?
Na okładkę trafiła grafika zawierająca fragmenty naszych zdjęć, zrobionych podczas dwóch lat, jakie zajęły nam przygotowania do tej płyty. James powycinał z nich kawałki, zrobił z nich kolaż, dorysował sobie tylko znane symbole i tak powstało logo Finger Eleven. W ten sposób nasze logo całkiem dosłownie składa się z fragmentów nas samych. No i wygląda tez całkiem fajnie.
Praca nad nowym krążkiem zajęła wam prawie 2 lata. Tymczasem w Stanach kultowe stają się już płyty The White Stripes nagrywane zaledwie w kilka dni. Myślisz, że osiągniecie kiedyś taki stopień "wtajemniczenia"?
Uwierz mi, bardzo by mi coś takiego odpowiadało. Dla nas nagranie płyty w dwa miesiące już graniczyło by z cudem. Nie do końca odpowiadają mi warunki studyjne, zazwyczaj trzeba długo czekać na swoją kolej, być bardzo cierpliwym. Wydaje mi się, że tak szybkie nagranie płyty będzie dla nas kiedyś możliwe, bo stopniowo uczymy się robić niektóre rzeczy coraz szybciej, ale na razie musimy jeszcze zmagać się z aparaturą studyjną póki nie dojdziemy z tym do perfekcji.
A może pracę na razie "spowalniał" wasz producent - Johnny K., wcześniej współpracujący choćby z Disturbed. W końcu to on właśnie zarządza czasem w studio.
On jest akurat osobą bardzo spontaniczną. Ma w sobie dziecięcy entuzjazm - kiedy coś mu się podoba, od razu zwiększają mu się źrenice... On nie zwraca uwagi na detale - dla niego rock'n'roll wcale nie musi być perfekcyjny. Z drugiej strony dokładnie wie, jak powinna brzmień rockowa produkcja - ciężko, agresywnie. Kiedy nagrywałem wokale za każdym razem kazał mi śpiewać cały utwór od początku do końca, nawet kiedy skarżyłem się, że brakuje mi oddechu. Tłumaczył wtedy - o to chodzi, powinieneś brzmień właśnie tak, jakby brakowało ci oddechu! (śmiech)
