- Czy sugerowano już wam duet z równie popularną jak wy grupą HIM? Choć muzyka, jaką wykonujecie trochę się od siebie różni, to jednak parę lat temu, m.in. na ścieżce do filmu Spawn miały już miejsce niesamowite duety - Marilyn Manson i Sneaker Pimps, Metallica i Orbital...
- (R) Był taki plan już przy naszej pierwszej płycie. Nikt wtedy nie przypuszczał jednak jak wielki sukces odniesie ta grupa. Na pierwotnej wersji albumu Villie Valo (wokalista HIM - przyp. MR) miał śpiewać refren w ''Sky's The Limit'', ale nie doszło to tego z powodów organizacyjnych. Jestem jednak bardzo zainteresowany wszelkimi nietypowymi kolaboracjami artystycznymi - na nową płytę planowaliśmy nagranie utworu będącego połączeniem electro i ska. Taka sesja nagraniowa nie miała jeszcze miejsca, ale kiedyś postaramy się zrealizować ten pomysł.
- Kiedy na rynek trafia płyta ''Burnin' Sneakers'', wszyscy zadają pewnie jedno pytanie - 'czym różni się ona od poprzedniej'. No więc jak, różni się?
- (G) Nikt nie chce stać w miejscu, wszyscy stawiają na rozwój. Od naszej poprzedniej płyty minęły już dwa lata i czas ten poświęciliśmy także na wypracowanie koncepcji na nowa płytę. Odchodzimy od techno, kierujemy się w stronę bardziej rozmaitych rytmów. W studio tym razem towarzyszył nam prawdziwy zespół, tak więc w otoczce electro spodziewajcie się np. 'żywych' linii basu i innych instrumentów. Energia na płycie będzie poniekąd też odzwierciedleniem atmosfery ze studia. To zupełnie inna płyta.
- Pracujecie z tym samym producentem. To często grozi powielaniem pomysłów z pierwszego albumu.
- (R) JS16 nie jest jakimś zwykły 'producentem'. To człowiek o wielu obliczach i nieograniczonej znajomości wielu stylów muzycznych. Zaczynał w wieku pięciu lat od gry na wiolonczeli, tak więc ma klasyczne wykształcenie. Po wielu latach zaczął zajmować się robieniem muzyki klubowej, produkował płyty old-schoolowych zespołów rapowych i kawałki house. On też częściowo stoi za projektem Darude. Czuję, że na całym świecie jest niewielu producentów, którzy mogliby mu dorównać. W krajach skandynawskich - konkretnie w Szwecji jest może jeszcze tylko Hokken Louby - człowiek, który na ma koncie produkcję ok. dziesięciu sporych przebojów - w tym każdego z zupełnie innej półki muzycznej! Od drum'n'base do rapu. To unikalna umiejętność.
- Czego się nie dotknie, zamienia w złoto.
- (R) Ostatnio nabył ponoć gitarę elektryczną, więc kto wie na jakiej scenie nas jeszcze zaskoczy.
- W swojej twórczości balansowaliście do tej pory na granicy komercyjnego pop i undergroundowej muzyki elektronicznej. W którym kierunku poszliście na nowej płycie?
- (R) Lubimy balansować na krawędzi! Wtedy daje się odczuć pewne zaufanie, którym obdarzają nas słuchacze - ''tych kolesi słychać w komercyjnych stacjach radiowych, ale oni wiedza co robią!''. W naszych utworach zazwyczaj dużo freestyluję i jest to pewna nowość, do której radia w Finlandii wreszcie się przekonują. Tym co robimy, otwieramy w pewnym sensie furtkę innym. Jeszcze niedawno nikt nie wyobrażał sobie drum'n'basowego utworu na liście przebojów. My do połamanych beatów dodaliśmy wpadający w ucho podkład, wymyśliliśmy parę rymów i przez to drum'n'bass zyskał na przystępności i - w konsekwencji - na popularności. Zaczęło nam się to podobać. Wyczuliśmy w tym swoją misję.
